- Дозата на базалниот инсулин треба да покрие 50–60% од дневната доза; преку 70% е премногу.
- Инсулинот гларгине обично се дава во една дневна доза, а NPH базалниот инсулин треба да се дава во најмалку две, пожелно три, или до четири дози за да се обез-беди најдобро и најконтинуирано можно делување.
- Инсулинските дози пред оброк треба да се прилагодуваат земајќи го предвид ја-гленохидратниот внес.
- Не го менувај инсулинскиот режим ако функционира добро!
- Ако HbA1c е висок и сите нивои на плазматска глукоза се високи, зголеми ја дневна-та доза (особено базалните инсулински дози ако се прениски).
- Тогаш корегирај ги глукозните нивои после прекуноќно гладување за да ја достиг-нат целта со прилагодување на времето и ритамот на дозирање на долго-делувач-киот инсулин.
- Следно, корегирај ги нивоите на крвниот шеќер пред оброк до целна вредност поч-нувајќи со она пред ручек.
- Ако HbA1c сеуште е висок, треба да се провери следново
- Веродостојноста на техниката на мерење на крвниот шеќер
- Техниката на инсјкетирање и местата (липохипертрофија)
- Нивоата на крвниот шеќер по оброците и околу полноќ
- Инсулинот пред оброк и јагленохидратниот внес
- Односот на базалниот инсулин и дневната доза
- Адекватноста на тоталната дневна доза
- Најниската доза која функционира е исправна дневна доза.
- Кога SMPG повторувано покажува целни вредности на крвниот шеќер, користената дневна доза е (обично) доволна и треба да се корегира времето на давање.
- Кога SMPG покажува хипогликемиски вредности, дневната доза (обично) треба да се зголеми.
Извор http://www.fzo.org.mk/WBStorage/Files/Endokrinologija.pdf
